Bu aralar sanırım en çok duyduğumuz cümleler: Yurtdışına taşınıyorum ya da yurtdışına taşınmak istiyorum. Biz de daha 'iyi' bir hayat için bu kararı geçen sene aldık. Buradaki hayatımız kötü müydü? Yoo tam aksine, güzel bir işim, arkadaşlarım, evim vardı. Herşey güzel ama başka 'etkenler' ağır bastı diyelim. Son 3-4 yılda bu etkenler başta az batmaya başlarken artık son aylarda beni delirtecek derecede rahatsız etmeye başladı. Siz anladınız konuyu, daha fazla uzatmayacağım...
Bu yazımda size maalesef yurtdışına göç konusunda pek fazla bilgi veremeyeceğim çünkü biz de gayet plansız programsız gidiyoruz. Oturma ve çalışma iznimiz zaten vardı. Burak Startup sahibi olduğu için işini istediği yerden yapma lüksüne sahip. Eh Berlin de zaten Startup üssü. Ben ise hem Blog'culuğa devam hem de bir yandan iş bakmaya başladım. Elbette istediğim bir iş çıkar bir ara :)
Eşyalar en sıkıntılı konu. 5 bavul + bir kediyle seyahat (yeri gelmişken kediyle seyahat yazımın reklamını yapayım, burada) ediyoruz ilk etapta. Eşe dosta da bavul bıraktım onlar da ziyarete geldiğinde getirecek onları. Evdeki tüm eşyalar şimdilik kaldı. Onları da bir ara götüreceğim.
İşte böyle, bugün İstanbul'da son günüm. Tam 7 yıl geçirdim burada. Bazen çok sevdim, bazen nefret ettim. Eminim ki ileride tekrar döneceğim ama şimdilik bir ara vermek en mantıklısı gibi oldu. Sorun sende değil bende İstanbul diyemeyeceğim bayağı bayağı sorun sensin :)
Bundan sonra size Berlin'den bildiriyor olacağım. Siz de beni tavsiyelere/önerilere boğabilirsiniz hepsini gidip denerim nasıl olsa işim gücüm yok :)
Hadi çüüüzzzz!